











|
Cyfrowa pamięć
Prowadzący rozpoczyna warsztaty od dyskusji z uczestnikami na temat
pamięci:
– jest to zdolność do rejestrowania i ponownego przywoływania
wrażeń zmysłowych, odczuć, emocji, informacji i skojarzeń,
– pamięć posiadają ludzie, niektóre zwierzęta oraz komputery,
– pamięć u istot żywych opiera się na reakcjach chemicznych zachodzących
w neuronach,
– współczesne komputery zapamiętują wyłącznie kodem binarnym,
– mimo że komputery nie potrafią wnioskować jak człowiek ich zaletą
jest niezwykła trwałość pamięci oraz szybkość w przetwarzaniu pewnych
typów informacji.
Cele:
– wprowadzenie pojęcia symbolu (i znaku),
– zastanowienie się nad problemem ulotności pamięci.
Przebieg ćwiczenia:
Część I
Polecenie: Z elementów komputerowych utwórzcie obrazek przedstawiający
wartość dla was najcenniejszą, o której nigdy byście nie chcieli zapomnieć.
Rozmowa z uczestnikami o tym co przedstawili i dlaczego. Wkładanie wykonanych
obrazków do obudowy komputera jako do symbolu pamięci.
Dyskusja o tym, czym jest symbol. Czy komputer może być zamiennikiem
pamięci?
Pokaz/prezentacja:
Rozmowa z uczestnikami na temat ich realizacji: Jakie wartości pojawiły
się na waszych pracach? Jakich symboli użyliście do ich przedstawienia?
Część II
Polecenie: Spróbujcie zbudować wasze bezpieczne miejsce na przechowywanie
najważniejszych wartości
Pokaz/prezentacja:
Rozmowa z uczestnikami na temat ich realizacji: Czy komputer może być
zamiennikiem pamięci? Czy wszystko można przechowywać w formie cyfrowej
a nie pamiętać samemu?
Uczestnicy: w wieku gimnazjalnym
lub licealnym
Materiały:
– części komputerowe,
– płyta pilśniowa 20 x 20 cm,
– klej kropelka,
– obudowa stacji dysków,
– aparat fotograficzny.
Czas działania: 90 minut
Dokumentacja: w postaci fotograficznej
Bibliografia
1. Kopaliński W., Słownik symboli, Wiedza powszechna, Warszawa 1991
r.
2. Nowa szkoła. Wspieranie kariery ucznia, pod red. M. Taraszkiewicz,
Codn, Warszawa 1997 r.
3. Symbolizm, pod red. A. Morawińska, Arkady, Warszawa 1997 r.
4. Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, pod red. K. Konarzewskiego,
PWN, Warszawa 1995 r.
5. Sztuka nauczania. Szkoła, pod red. K. Konarzewskiego, PWN, Warszawa
1995 r.
|