Pudełeczko wspomnień

Każdy z nas przechowuje w swej pamięci wiele wspomnień. Zarówno dobrych jak i mniej przyjemnych. Najczęściej jednak powracamy do tych pierwszych. Pielęgnujemy je w swej pamięci, by w trudnych chwilach życia były nam oparciem.

Cele:
– wizualne przedstawienie wspomnień,
– wyrażenie emocji za pomocą znaku,
– uaktywnienie myślenia przestrzennego.

Przebieg ćwiczenia
Część I
Odnajdźcie w pamięci ważne dla was wspomnienia. Zastanówcie się, które z nich jest najprzyjemniejsze, które najchętniej przywołujecie, które powoduje, że czujecie się bezpiecznie.

Część II
Z zaproponowanych materiałów wykonajcie obiekt – znak plastyczny będący wizualizacją wybranego przez was wspomnienia. Nadajcie mu taką formę, która najbardziej uczytelni jego znaczenie, zabarwienie emocjonalne. Możecie posłużyć się formami geometrycznymi lub organicznymi, prostymi bądź złożonymi, które możecie podkreślić wykorzystując kolory – nasycone lub stonowane, w zależności od waszego temperamentu, rodzaju wspomnienia.

Część III
Wykonajcie pudełka do przechowywania waszych wspomnień. Udekorujcie je tak, by tworzyły wspólną całośc z tymi wspomnieniami.

Prezentacja
Obejrzyjcie wszystkie realizacje, wymieńcie refleksje. Jakie pojawiły się wspomnienia? Z jakiego powodu są dla was ważne.Którego okresu w waszym życiu dotyczą? Czy nadane im przez was formy są czytelne?

Uczestnicy: licealiści.
Miejsce: klasa szkolna.
Materiały: kolorowe kartony, tektury, farby, pędzle, klej, nożyczki.
Czas działania: 45 min.
Bibliografia: Oesterreicher M., 1992, Leksykon symboli, Warszawa.
Artyści i ich dzieła: Lebenstein J., Figura niebieska, zbiory prywatne Toma Podla.