





|
Plastyka dźwięku
Powszechnym myśleniem o różnych dziedzinach sztuki jest fakt, że istnieją
one osobno lub kojarzone są we wzajemnych relacjach w sposób standardowy.
Swoistą intermedialność sztuki dostrzegamy np. w filmach – połaczenie
obrazu z dźwiękiem, w architekturze – malarstwa z rzeźbą itp.itd. Warto
jest jednak rozwinąć ten aspekt. Sztuka w dzisiejszych czasach może
wyrażać się na wiele sposobów, łącząc techniki i materiały na pozór
niemające ze sobą nic wspólnego. Na tym polega moc i kreatywność, którą
posiadają nie tylko artyści, ale wszyscy ludzie. Potrzebny jest tylko
bodziec do tego aby dać sobie szansę.
Cele:
– plastyczna inerpretacja dźwięku,
– poznawanie nowych technik plastycznych,
– rozwijanie wyobraźni i kreatywności,
– wyrażanie własnych emocji,
– nadawanie własnym fantazjom wizualnego wymiaru.
Przebieg ćwiczenia:
Etap I
Podczas słuchania zaproponowanej muzyki za pomocą kawałka materiału
i tiulu spróbujcie ją zinterpretować. Nadajcie jej plastyczny, wizualny
wymiar. Powiążcie ulotne i nieuchwytne dźwięki z materialnym, konkretnym
kształtem plastycznego wytworu. Przetłumaczcie dźwięki na swój własny
język plastyczny.
Etap II
Kawałki tiulu lub gazy zanurzcie w misce z rozwodnionym czarnym tuszem.
Na arkuszu białego papieru ułużcie z mokrego materiału różne kształty,
takie jak nasuwa wam intuicja i wyobraźnia interpretując słyszaną muzykę.
Następnie połóżcie na to drugi arkusz papieru i przesuwajcie po nim
ręką. Po odciśnięciu powstaną na obu papierach kształty walorowo wzbogacone
przez zachodzące na siebie płaszczyzny materiału. Prace możecie rozwinąć,
uzupełniając dowolnym rysunkiem.
Prezentacja
Po wykonaniu prac, rozłużcie je w ciągu tak aby stanowiły jeden utwór,
analogicznie do utworu muzycznego. Powyższa sytuacja umożliwi wam wgląd
w prace kolegów. Czy dostrzegacie różnice interpretacyjne tej samej
muzyki? Jak różni się wasza wyobraźnia? Czy operujecie różnymi środkami
wyrazu? Czy dostrzegacie to bogactwo? Czy zrealizowana praca pomogła
wam uświadomić sobie, że w sztuce jak i w życiu codziennym nie ma ograniczeń?
Czy jestesmy zdolni do wszytkiego?
Materiały: czarny tusz, farby
akrylowe, gaza, tiul, woda, papier, muzyka nowoczesna.
Uczestnicy: licealiści.
Czas trwania: 90 min.
Miejsce: Wydział Edukacji Wizualnej.
Artyści: Kandinsky. W, (1909),
Improwizacja
Bibliografia: Kościelecki. S,
(1979), Współczesna koncepcja wychowania plastycznego, Warszawa, PWN
Opis realizacji: Możliwość swobodnego
wypowiedzenia się, sprawiła, że grupa chętnie podejmowała się realizacji
kolejnych prac. Łatwość techniki i zaskakujące jej efekty na pracy pobudzała
wyobraźnię uczestników. W efekcie powstało wiele prac, które na koniec
grupa ułożyła w formie jednego utworu.
|