IZABELA ŚWIĄTEK

ZACZAROWANY MOTYL

Warsztat w ramach IX Międzynarodowych Letnich Warsztatów dla Dzieci
Weimar (Niemcy), 07.07 - 14.07.2002

Ten warsztat prowadząca rozpoczęła od szeregu cytatów i własnych przypowieści:

Jaki jest sens ludzkiego życia, czy też, ogólniej, sens życia każdej żywej istoty? (...)I ja odpowiadam: człowiek, który uważa swoje własne życie i życie innych istot za pozbawione sensu, nie tylko może osiągnąć w życiu szczęścia, ale w ogóle nie nadaje się do życia.
Albert Einstein

Pierwszy motylek
Pierwszy motylek wzleciał nad łąką,
w locie radośnie witał się z słonkiem,
w górze zabłądził w chmurkę i w mgiełkę,
sfrunął trzepocząc białym skrzydełkiem.
A gdy już dosyć miał tej gonitwy,
pytał się kwiatów kiedy rozkwitły?
Pytał się dzieci, kiedy podrosły?
Tak mu upłynął pierwszy dzień wiosny.

Jestem barwnym motylem, który przyleciał do Ciebie na chwilę. Byłem barwny kolorowy, każdego przyprawiałem o zawrót głowy. Krótka to była chwilka i wiatr porwał motylka. Potem przyniósł tu do Ciebie i powiedział mi po cichu, że od Ciebie daję słowo dostanę szatę nową. Dasz mi nowe skrzydełka piękne kolorowe, ubranko całkiem nowe.
W zamian mały podróżniku zabiorę Cię do mojej krainy. Krainy cudownej nieznanej dla człowieka, w której zawsze przygoda czeka. Na moich skrzydełkach tam wzlecimy i cudownie się zabawimy. Na skrzydłach motyla przeniesione zostaną marzenia, prośby, pozytywne myśli.

Celem tego warsztatu było: zwrócenie uwagi dzieci na otaczający je świat. Rozwijanie wyobraźni. Zastanowienie się, kim jesteśmy i jaką rolę odgrywamy w otaczającym nas świecie. Zwrócenie uwagi na otaczającą nas naturę. Zauważenie piękna życia każdego, nawet drobnego stworzenia.

Warsztat rozpoczął się od zabawy wprowadzającej w świat motyli. Stawiano pytania: Gdzie żyją motyle? Jakie mają barwy? Jak długo żyją? Jaki ma sens ich życie?
Na podstawie tych rozważań zadaniem dzieci było stworzenie monotypii z barwnych plam obrazując motyle.
Następnie dzieci cytowały znane przez nich wierszyki przedstawiające bohatera warsztatu.
Na arkuszach papieru o formacie A-4 powstało wiele projektów "przewoźnika do świata wyobraźni". Zadaniem dzieci było wykonanie z zaproponowanych materiałów swojego własnego motyla.

Po zapoznaniu się z treścią warsztatu każdy z uczestników wybrał jeden ze szkiców do realizacji. Do tego celu wykorzystano stalowy drut, cienki drut, kolorową "chińską" bibułkę, cienki papier, farby, pędzle, koronkę, guziki, koraliki, klej wikol, drewniane klamerki do wieszania bielizny, którymi przymocowane były skrzydełka podczas suszenia. Do stworzonego w ten sposób motyla doklejane były myśli, słowa wypisane na kolorowych tasiemkach, które miały wzlecieć do nieba. Kolory, których dziecko używało, formy, jaką tworzyło mówią o jego stosunku do otoczenia. Zastanawiając się nad otaczającym je światem pośrednio zastanawiało się nad samym sobą. Jaka jest jego rola w otoczeniu? Czy zauważa to, co się wokół niego dzieje? Czy widzi związek z przyrodą, czy ją zauważa?
Barwne motyle z dołączonymi do nich marzeniami zostały przymocowane wysoko na gałęziach drzew, aby mogły wzlecieć do nieba.

Ostatniego dnia dzieci z wykonanymi przez siebie motylami i kwiatami ozdobionymi symbolami szczęścia wyruszyły do miasta w poszukiwaniu pragnień i marzeń wśród innych ludzi. Entuzjazm dzieci udzielił się napotkanym przechodniom, którzy chętnie obdarowywali barwne kwiaty i motyle dołączając do nich swoje pozytywne myśli. Było to zadanie bardzo integrujące grupę. Okazało się, że w poszukiwaniu szczęścia nie ma bariery językowej.